26 Maj Jak ustalić granice i zasady panujące w domu?
Każdy rodzic, który chce dobrze wychować swoje dziecko, powinien uczyć je respektowania określonych zasad i szanowania wyznaczonych granic. Jak sprawić, by maluch zrozumiał i przyjął to, co do niego mówimy? Jak skutecznie ustalać zasady? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jak stawiać dziecku granice.
Spis treści:
- Dlaczego warto ustalić zasady panujące w domu?
- Stawianie granic dziecku – przykłady
- Odpowiednie nastawienie to klucz do stawiania dziecku granic
- Jak stawiać dziecku granice?
- Nie popełniaj tych błędów tłumacząc dziecku zasady
- Podsumowanie
Dlaczego warto ustalić zasady panujące w domu?
Dlaczego stawianie granic dziecku jest tak ważne? Na początek trzeba zrozumieć, że granice to nie tylko zakazy i ograniczenia, ale przede wszystkim wyznaczniki tego, co jest dla dziecka dobre i bezpieczne. Określając jasno, jakie zachowania są akceptowalne, a jakie nie, można rozwinąć w dziecku pewność siebie. Maluch będzie się rozwijał w bezpieczny sposób, znając granice, których nie może przekraczać.
Mały człowiek, który nie zna jeszcze dobrze świata, często potrzebuje jednak sporo czasu, by zrozumieć, dlaczego nie wolno mu robić niektórych rzeczy. Warto uczyć go już od najmłodszych lat, że reguły są ważne i trzeba ich przestrzegać. W ten sposób dziecko będzie mogło w przyszłości lepiej dostosować się do życia w społeczeństwie, które też przecież rządzi się wieloma różnymi zasadami.
Stawianie granic dziecku – przykłady
Stawianie granic może dotyczyć prawie wszystkich zachowań, które dla dobra dziecka powinno się ograniczyć lub całkowicie wyeliminować. Czasem są to oczywiste granice, do których stosują się wszyscy, a czasem bywają to zasady wymyślone przez rodziców zgodnie z ich podejściem do wychowania.
Najmłodszym dzieciom trzeba wyznaczać granice zapewniające im bezpieczeństwo. Zakazy takie jak “Nie wkładaj palców do kontaktu!” czy “Nie dotykaj gorącego piekarnika!” są potrzebne maluchom, które nie potrafią jeszcze przewidzieć konsekwencji swoich zachowań. Ograniczenie ich swobody jest w takim przypadku zupełnie konieczne.
Istnieją też zasady, o których wprowadzeniu decydują sami rodzice. Ustalony limit czasu przed ekranem, zakaz jedzenia słodyczy, wyznaczona godzina chodzenia spać czy też ograniczenie zabawy na rzecz obowiązków domowych to tylko niektóre z przykładów.
Odpowiednie nastawienie to klucz do stawiania dziecku granic
Kluczem do sukcesu w stawianiu granic jest asertywność rodzica. Dzieci, zwłaszcza te nieco starsze, nie lubią, gdy się je ogranicza, więc zazwyczaj będą próbowały negocjować lub przekonywać Cię, że dana zasada nie jest potrzebna. Jaka jest najlepsza rzecz, którą możesz wtedy zrobić?
Zachowaj spokój i bądź zdecydowany. To bardzo ważne, ponieważ jeśli przyzwyczaisz swoją pociechę do ustępstw, późniejsze wprowadzenie dyscypliny będzie bardzo utrudnione. Bądź gotowy na upór lub złość ze strony dziecka i dostosuj swoje oczekiwania do jego wieku oraz możliwości.
Jak stawiać dziecku granice?
Wyznaczanie granic działa najlepiej, gdy są one stawiane jasno i konkretnie. Wielu rodziców decyduje się więc sporządzić z dziećmi umowę, czyli spis zasad panujących w domu, który określa, jakie zachowania są niedopuszczalne dla wszystkich członków rodziny. Warto zadbać o precyzję wyznaczonych zasad i ustalić, jakie są konsekwencje ich łamania.
Nie wszystkie sytuacje da się jednak przewidzieć w regulaminie. Warto w takim wypadku spokojnie porozmawiać z dzieckiem i wytłumaczyć mu, jakie racje przemawiają za wyznaczeniem danej granicy. Pokazując dziecku negatywne skutki zachowania, które szkodzi jemu samemu lub innym, zwiększysz szanse na to, że zrozumie Twój punkt widzenia i się do niego dostosuje.
Wyznaczanie granic może kojarzyć się z buntem i awanturami, ale nie musi tak być. Ustalając z dzieckiem zasady, staraj się zachować dobry nastrój, a może nawet spróbuj użyć poczucia humoru. Wrogie nastawienie do malucha z pewnością nie przyniesie nic dobrego.
Nie popełniaj tych błędów tłumacząc dziecku zasady
Jednym z podstawowych błędów popełnianych przez rodziców jest brak konsekwencji. Wprowadzone reguły powinny być egzekwowane, a ich łamania nie można ignorować, bo w przeciwnym wypadku dziecko nie będzie traktować zasad poważnie. Najlepszą reakcją jest zwrócenie uwagi, rozmowa i wyciągnięcie ustalonych lub zapowiedzianych wcześniej konsekwencji.
Nie błagaj też dziecka o zastosowanie się do Twoich poleceń. Takie zachowanie niekorzystnie wpływa na budowanie szacunku do rodzica i przyzwyczaja dziecko do tego, że może ono samo decydować o tym, co mu wolno, a czego nie. Bądź więc uprzejmy, ale stanowczy.
Podsumowanie
Zachowując asertywność i odpowiednie nastawienie, możesz skutecznie wyznaczać dziecku granice i ustalać zasady panujące w domu. Pamiętaj, jak ważne jest bycie konsekwentnym i egzekwowanie swoich poleceń. Ty sam też stosuj się do wprowadzonych reguł, aby pokazać dziecku, że są one potrzebne i dawać mu dobry przykład. Dzięki ustalaniu granic Twoja pociecha będzie uczyć się właściwego postępowania, a Ty również na tym skorzysta
